In de winkel leek het zo hendig sjiek, de shake it up colour foam van Schwarzkopf. Ik hou van de kleuren van dit merk, vooral de XXL kleuren, fan ben ik! Dus toen ik de shakebeker voor een prikkie zag staan in een goed kleurtje rood moest ik dat kopen uiteraard, want het was vast amazing (Mike!)!
Beker open, handschoenen aan, troep er in en schudden maar. Terwijl ik met mn tanden het zakje met kleurpoeder open stond te knagen tikte ik per ongeluk de kraan aan, misschien had ik toch even een schaar moeten laten komen van beneden. Geen tweede verpakking in huis, dus gewoon stug door gaan, ook al zat er een flinke scheut water bij mijn vloeistof. Inmiddels was de schaar bezorgd door de dochter en kon de kleurpoeder er bij en dan toch schudden maar! Zo handig als ik ben hield ik de dop met twee handen vast, want in mijn helderziende vooruitblikken zag ik de badkamer al helemaal onder het oranje schuim zitten. Ik heb inmiddels al jaren ervaring met wegploppende dopjes van haarverf. En de badkamer is dus voorzien van strepen, vegen en druppels van alle kleuren die je maar kan bedenken op het gebied van haarverf.
Omdat ik dus bekend ben met de XXL kleuren had ik mn oren, nek, voorhoofd maar vast ingesopt met bodybutter. Ik weet namelijk dat deze verf knoei-vlekken achter laat op je vel, door die butter eerst er op te smeren, veeg je de overtollige verf zo van je gezicht af met een, jawel, billendoekje waar de hulptroepen al mee klaar stonden, ik heb namelijk nog altijd geen ogen op mijn achterhoofd om mijn nek schoon te poetsen.
Minimaal 40 keer schudden stond er op de verpakking. Tellen heb ik maar zo gelaten, ik heb geschud tot ik er een tennisarm van kreeg en nog zag ik klonten poeder voorbij komen. Om de mixer er bij te pakken ging me net even te ver, dus zo maar gelaten. En dan moet je "net als met shampoo" de schuim over je haar verdelen. Uhuh.. De dop leeg scheppen ging nog wel, maar dan de beker, de handschoentjes die er bij zaten waren voor mij te kort om tot op de bodem van de pot te komen, dus dat heb ik maar zo gelaten, er zat inmiddels genoeg schuim op mijn hoofd om al mijn haar te kunnen bedekken. De klodders schuim vlogen in de rondte, op de wasbak, op de grond, op de wasmachine, op de toiletpot, gelukkig stonden de hulptroepen klaar om mij schoon te vegen, maar dit hulptroepje begon vast met het schoon vegen van de badkamer. Inmiddels was de badkamer gevuld met een nieuwsgierige dochter, die poetste, en een hond en kat om te kijken waar het gevloek vandaan kwam. Als het goed is heb ik ze niet geraakt met een klodder, ik heb in ieder geval geen oranje vlekken bij ze kunnen ontdekken.
En dan, 30 minuten wachten, minimaal, op de verpakking stond max. 30 minuten, maar ik ken mijn haar, als er dan net een vleugje kleur op zit mag ik blij zijn. Deze tijd had ik nodig om de badkamer inmiddels goed schoon te kunnen maken van verfvlekken. De schuim op mijn hoofd begon inmiddels op te lossen en de druppels begonnen over mijn nek, oren, voorhoofd en wangen te zakken. Een pak billendoeken later kon ik het dan eindelijk uitspoelen, eindelijk! Ook daar had ik zo'n 30 minuten voor nodig eer het water weer een beetje doorzichtig werd. Aangezien ik dat altijd onder de douche doe, met handschoentjes aan, waren mijn voeten ook keurig oranje gekleurd, en de tegeltjes, de douchecabine en omdat ik altijd wel een keer de douchekop tegen mn hoofd tik, ook de douchekop.
Afdrogen, ik graaide een oude handdoek uit het rek, een witte. Fout, mijn haar gaf nog steeds af, inmiddels is de witte handdoek ook oranje en mijn kussensloop na een nachtje tukken. Máár, ik heb wel weer rood haar, inclusief de huid van mijn haargrens, alsof ik een valse pruik op heb.
Volgende keer koop ik wel weer een normaal flesje verf, dat scheelt de helft aan magische kleurvlekken in de badkamer.
