..dat leren lezen op de basisschool!
Jongste wil nooit mee boodschappen doen, hij haat het, vanuit z'n tenen tot zijn kruin! Behalve op vrijdag en dat was ik (helaas) éven vergeten. Op vrijdag kan je in onze plaatselijke supermarkt dingetjes proeven. Hij rent dan de winkel in, keurig op zijn beurt wachtend tot hij dat ene plakje grillworst kan pakken. Keurig wacht hij op zijn beurt terwijl wat (oudere) dames en-of heren, óf een kudde toeristen klaar zijn. Dit is tactiek. Tijdens zijn wachttijd kan hij de schaal met plakken observeren en zo de grootste, de dikste uitzoeken in gedachten. Als iemand hem voor is weet hij al welke hij dan moet pakken. zo gaat dat ook bij de tomaatjes, plakjes, of blokjes kaas, of als er iemand iets staat te bakken.
Vandaag liep het ietsje anders. Eerst moest ik langs het tuincentrum. In de auto wachten wilde hij niet, dus zo hobbelde hij, met een lang gezicht, achter mij aan. Ik pak mn ding, scheur naar de kassa en klaar.. dacht ik.
Tegenover de kassa staat zo'n knaagdiereneiland. En daar zat nog één konijntje. Met op het hok een briefje geplakt. Gereserveerd, dacht ik. Daar kwam een haast hysterische jongste aangerend, hij moest en zou dat konijn meenemen. Ik vroeg me vooral af hoe hij in vredesnaam op dat idee kwam. Er stond geen "gereserveerd" op. Er stond: "Wie lief voor mij is, mag mij gratis meenemen." en ja, hij is lief voor dieren, niet altijd, hij trekt ook wel eens wat insecten uit elkaar om onder zijn microscoop te leggen, maar dat is vooral met ongedierte, dus dat mag. Dus hoe ging ik dit nou oplossen.
Oplossing 1: We hebben geen hok
Antwoord: Kan wel tussen de kippen.
Oplossing 2: Dat past niet
Antwoord: Er staat nog een grote kooi.
Oplossing 3: Gijs eet hem op
Antwoord: Gijs eet alleen kleine vogeltjes
Oplossing 4: Yous eet hem op
Antwoord: Yous eet de kippen ook niet
Oplossing 5: Alleen één konijntje is zielig
Antwoord: Dan kopen we er nog één..
Oplossing 6: Vraag maar aan je vader!
En zo gingen wij al kibbelend, want mijn nee was echt niet voldoende, hij ging hem zelf wel kopen, het mocht wel van papa, want die neemt toch altijd dieren mee naar huis, of zegt toch wel ja.. enz enz. naar de supermarkt.
Helaas bleek bij de supermarkt dat alle worstjes en andere dingetjes al op waren, grote teleurstelling van deze dag, niks te snaaien en óók al geen konijn, maar hij heeft nog hoop.. Ik denk dat ie niet eerder slaapt dan dat z'n vader thuis is vanuit zijn werk.
