Lekker hoor, zo'n ziektewetje.

Zo'n slijmbeursontsteking die van het ene op het andere moment een doodsklap gaf, inclusief een zenuw die de weg kwijt is in je elleboog is een hele belevenis, er gaat een wereld voor me open.

Het is:

Een nieuw leven zonder bh. Knellende stiekjes zijn niet fijn.
Je haar kammen is overrated.
Al drie weken aan een tafel zitten, met je arm op een kussen, je schouders er bij laten hangen zit er niet in
Koken is vooral het geluid *ping* van je magnetron aanhoren. Magnetronmaaltijden zijn erg zout trouwens.
Schoenen zonder veters.
Joggingbroeken en overhemden! Laat ik nou net 1 blouseachtig ding hebben, daar hengel je je arm zo lekker makkelijk in.
Vaardigheden ontwikkelen in swypen en typen met 1 hand.
Tics ontwikkelen om je schoudergewricht steeds "open" te zetten, ruimte te maken.
Tintelende vingers.
Om 6 uur in de ochtend naar je kipjes kijken die wakker worden, uiteraard vanaf je vaste plek in huis, aan tafel.
Uitdrogen als je alleen thuis bent. Heb je wel eens een nieuwe fles cola open gemaakt met 1 hand?
Brood smeren en het door de keuken slingeren. De honden houden van me.
Drie weken bij huis zijn en er geen flauw benul van hebben op welke datum je leeft.
Dagen dat je niet eens in je blouseachtige ding komt en je dus in je pyjama blijft lopen.
Douchen doe je samen, of je stuntelt wat onder de douche om daarna de cremespoeling met je handdoek uit je haar te boenen, een leven met plakkerig haar wordt normaal.
Je schouders niet eens ophalen als het je allemaal geen reet interesseert.
Typefouten.
Alle mensen om je heen zijn afgestudeerd op slijmbeursontstekingen, dus uiteraard arts.
Verveling, wel willen, niet kunnen.
Internet uit gelezen hebben.
Complete schema's in je hoofd hebben van alle zenders op tv.
Je uitkleden voor mannen die je nooit eerder hebt gezien. Dat was al wat jaren geleden, tegenwoordig kijk ik er niet zwoel meer bij met mn ongeveertig. 
Legaal iedere week dates met mannen buiten je eigen vent. De ene heet Fysiotherapeut en de andere heet Huisarts. Binnenkort komt er een derde bij, deze heet Bedrijfsarts.
Emotioneel incontinent zijn. Tena Lady zou rijk van me worden als ze ooglapjes hadden.
Een naald tot aan het dopje in je schouder zien gaan.
Korte lontjes, die zijn er niet alleen bij oud en nieuw.
Eelt op je tere ziel kweken. "Fijn hoor, zo met het mooie weer.. Ik ben jaloers!"
De deur niet uitkomen. Niemand zit te wachten op mijn bh-loze-blouseachtigeding-en-of-pyjamabroek verschijning.
Pijn.
Drie dagen over een blogje doen.